ادعاهای دروغین یهود!!

 

ادعاهای دروغین یهود!!

بحث قرآنی این هفته ، پیرامون آیات 94 تا 96 سوره مبارکه بقره است. این آیات هم که در ادامه آیات مربوط به ناسپاسی های بنی اسرائیل و کفر و عناد آنها در برابر دعوت اسلام و پیامبر اکرم (ص) در سال های آغازین هجرت پیامبر به مدینه نازل گردیده است ، جلوه دیگری از مراتب ظلم و خوی طغیانگری و تعصب نژادی قوم یهود و دنیاپرستی و هواخواهی آنها را بیان می کند.

راستی عجب قوم عجیب و غریبی بودند این بنی اسرائیل!!! شاید علت اصلی بعثت بسیاری از انبیاء الهی در میان این قوم ، همین روحیه سرسختی و عناد آنها در برابر حق بوده است ، چیزی که آنها خود آن را دلیل برتری نژادی قوم یهود بر سایر مردم می دانند و چه ادعاهای پوچ و به تعبیر قرآن کریم واهی و آمال دور و درازی ( ...تلک امانیّهم... بقره-111) داشتند این قوم سرکش:

- ... لن تمسّنا النّار الّا ایّاماً معدودة...         بقره- 91

- ... لن یدخل الجنّة الّا من کان هوداً...      بقره-111

- ... نحن ابناء الله و احبّائه...                    مائده-18  و ...

قرآن کریم در آیات 94 تا 96 سوره بقره ، ضمن بیان برخی از این ادعاهای واهی به طرح نوعی مباهله و تحدّی در برابر قوم یهود می پردازد:

اگر در ادعای خود صادقید و بهشت را در انحصار خود می دانید ، پس طلب مرگ کنید [ تا بهشت مورد ادعای خود را زودتر دریابید] و البته آنها هرگز چنین درخواستی از خدا نمی کردند چرا که خود بهتر از کرده معصیت بار خویش آگاه بوده و حاضر به لقای مرگ نبودند...!

در جلد اول تفسیر جامع البیان از قول رسول گرامی اسلام (ص) در ذیل این آیه چنین نقل شده که:

اگر یهود تمنّای مردن می کرد ، می مرد و جایگاه خود را در آتش می دید.

و این در حالیست که در روایات اسلامی ، مؤمن واقعی به دلیل اطمینانی که به جایگاه امن و راحت خویش پس از مرگ و نیل به فیض عظمای لقاء حضرت حق دارد ، هیچ لذتی را بالاتر از لذت مردن و مفارقت روح برای ورود به سرای آخرت نمی داند:

لا مریح کالموت     میزان الحکمة ، ج 1 ، ص 239

علی (ع):     لا أبالی اسقطتُ علی الموت أو سقط الموت علیّ          تفسیر ابو السعود ، ج 1

در این آیات مهمترین دلیل کفر و تعصبات نژادی قوم یهود ، حرص و محبّت بیش از حدّ آنها به دنیا ذکر گردیده ، عاملی که حتی آنها را از مشرکین نیز پست تر کرده است (... ومن الّذین أشرکوا...). چرا که رأس و علت العلل همه شرور ، حبّ دنیا و مافیهاست:

حبّ الدنیا رأس کلّ خطیئة         بحارالانوار ، ج 51 

یادمان باشد که حکمت ها و داستان های ذکر شده در آیات نورانی قرآن کریم ، تنها برای خواندن و سرگرم شدن نیست ، بلکه روی اصلی خطاب قرآن به مسلمانان و پیروان مکتب حیاتبخش اسلام است تا آنها که اهل هدایتند به اندرز آن هدایت پذیرند .  شاید نکته مهمی که می توان از آیات مذکور و ماجرای ادعاهای واهی یهود و مباهله قرآن کریم با آنان به دست آورد آن باشد که تنها ادعای مسلمانی و یا دوستی و محبت اهل بیت کافی نیست. بهشت را به بها می دهند و تا کسی اهل ایمان و عمل خالصانه نباشد ، اینگونه ادعا ها و آرزوهای واهی تابع آن از قبیل شفاعت اهل بیت (ع) و راهیابی به بهشت عدن الهی راه به جایی نمی برد و مدعیان آن را از آن طرفی نخواهد بود. آنچه از ما خواسته اند محبت با تمام لوازم آنست که مهمترین آن اطاعت و حرکت در طریق مورد رضای محبوب واقعی است ، و چه زیبا فرموده است رئیس مذهب شیعه ، امام جعفر صادق (ع) که : 

تعصی الاله و انت تظهر حبّه                    هذا لعمری فی الفعال بدیعٌ 

لو کان حبّک صادقاً لأطعته                     ان المحبّ لمن یُحبّ مطیعٌ

"اللهمّ اجعل عواقب أمورنا خیراً"