غروب سرخ

 

غروب سرخ ...

تقدیم به روح بلند و متعالی شهید گرانقدر، سید مهران حریرچیان ، به بهانه اولین سالگشت عروج آسمانی او

غروب سرخ تو آغاز فصل باران بود

وزخم داغ فراقت به دوش یاران بود

گشود قفل قفس را کلید ایمانت

برای روح بلند تو خاک ، زندان بود

حریر سرخ شهادت ، به قامتت مهران!

پرعروج تو تا اوج فخر انسان بود

به جسم زخمیت ای یادگار طوفان ها

روان روشنی از اعتقاد وایمان بود

نگاه مست تو ای نازنین ، مسافر عشق !

به انتظار سپیده ، ستاره باران بود

زبحر ناب ولایت ، دلت تلاطم داشت

فروغ جان تو از عترت و زقرآن بود

به پیش چشم تو در شام ظلمت انسان

مسیر روشن آزادگی نمایان بود

گذشت سالی و داغت هنوز بر دلهاست

تویی که عطر حضورت هوای باران بود!

کبوتر

 

کبوتر .... 

من آن کبوتر زخمی ام که سوی تو پر گشوده ام 

            ز بدو خلقت عشق و دل ، ز عاشقان تو بوده ام 

خدا کند که دهی مرا ، تو آشیانه کنار خود 

              اگر چه شرط ولای تو ، به رسم وفا ننموده ام  

اللهم صل علی علی ابن موسی الرضا المرتضی...  

از حوالی عشق

 

از حوالی عشق....  

مرا فراق تو آخِر به باد خواهد داد 

                          چه غم! که بی تو مرا هرچه باد ، بادا باد! 

خوش آن زمان که ز کوی تو ، از حوالی عشق  

                                بیاورد ز وصالت مرا بشارت ، باد...   

اللهم عجل لولیک الفرج .....