خورشید پنجم

تقدیم به تربت خاموش حضرت اباجعفر، امام محمّد باقر (ع) ، به امید گوشه ی چشمی

خورشید پنجم

آسمان ، امشب زمین را فخر انجم می کند

خاک را گهواره ی خورشید پنجم می کند

دست حق رو می کند یک جام دیگر از الست

خلق را مست از می این ساغر و خُم می کند

می دمد در خانه ی سجّاد ، خورشیدی دگر

پرتو مِهرش رَدِ صدها قمر گم می کند

باقر علم است این مهپاره ی نیکوخصال

بحر علمش تا قیامت هم تلاطم می کند

بارش باران فضلش از پس این قرن ها

عاشقان را تشنه ی این جام هفتم می کند

گر زنو طالع شود خورشید فرزندش به لطف

از نگاه مست او هستی تبسّم می کند

شب اول رجب المرجّب 1436