روایت عشق

سروده ها و دل نوشته های مهرداد زینلیان

روایت عشق

سروده ها و دل نوشته های مهرداد زینلیان

آیات شگفت انگیز

  

آیات شگفت انگیز .... 

 

بحث قرآنی دوشنبه ها پس از یک وقفه نسبتاً طولانی به آیات 102 و 103 سوره مبارکه بقره رسید.

آیه 102 بقره ، از شگفت انگیز ترین آیات قرآن کریم در زمینه فصاحت و بلاغت است. حضرت علامه طباطبایی (ره) در تفسیر شریف المیزان ، بالغ بر 25/1 میلیون احتمال برای وجوه مختلف تفسیری این آیه محاسبه کرده اند! ..... و این اوج اعجاز قرآن کریم است که در عین حفظ بلاغت و فصاحت کلام در زیباترین شکل آن ، معانی و تفسیرهای متعددی را در عین جامعیت و عدم تناقض آنها بر می تابد.

مخاطب این آیات کریمه ، باز هم قوم یهود است. یهودیان عصر نزول قرآن کریم که در برابر دعوت حق رسول خدا (ص) عناد ورزیدند و رسالت آن حضرت را علی رغم نشانه های روشنی که در تورات برای آن ذکر شده بود ، منکر گردیدند.

آیه 102 ، ضمن بیان گوشه دیگری از زشتکاری های قوم یهود که به وسوسه شیاطین ، قائل به سحر و جادو از سوی حضرت سلیمان شده و ایشان را ساحر و نه پیامبر خدا می دانستند ، به کافر شدن آنها به دلیل تبعیت از شیاطین جن ، در یاد گیری علم سحر و سپس بکارگیری آن در مسیر باطل اشاره می نماید.

بر اساس این آیه ، مأموریت الهی هاروت و ماروت ، فرشتگان الهی نیز تعلیم سحر به مردم تعیین شده بود تا به این وسیله سحر ساحران را بشناسند و باطل نمایند. اما بسیاری از بنی اسرائیل در این آزمون الهی نیز شکست خوردند و بجای استفاده صحیح از این علم ، از آن در راه های باطلی مثل ایجاد جدایی میان زن و شوهر بهره برداری کردند.  

چند نکته جالب توجه در این آیات به شرح ذیل است:

1-      شیاطین جن و هاروت و ماروت ، همگی یک کار انجام دادند و آن تعلیم سحر و ساحری بود ، اما یک گروه (شیاطین) کافر شدند و عملشان مصداق بارز کفر بود و دیگری (هاروت و ماروت) ، مأموریتی الهی انجام دادند. از اینجا اهمیت نیّت در عمل مشخص می شود. گروه اول کافر شدند چون نیتشان باطل بود و گروه دوم اطاعت امر الهی کردند چون نیتشان اصلاح و نه افساد بود.

2-      از بین همه مصادیق سحر ، خداوند به جدایی میان زن و شوهر اشاره فرموده که این موضوع ، اهمیت بنیان خانواده و حفظ و تقویت مودّت و رحمت میان زن و شوهر را نشان می دهد.

3-      انسان در طول عمر خویش هر چه کسب کند ، به مثابه انجام معامله است که در یک سو عمر ارزشمند خویش را داده است و در مقابل ما بازایی دریافت کرده که بر اساس آیه 103 ، جز بهشت عدن الهی نباید چیز دیگری باشد و اگر جز این بود خسارت دیده است. حالا تکلیف آنها که عمر خود را در برابر انجام اموری که آخرتشان را به باد می دهد ، فنا می کنند مشخص است.  

 

 

منبع:  تفسیر شریف تسنیم ، ج 5 ، صص 742-642 ، حضرت علّامه استاد جوادی آملی

هفتاد و دو پیمانه

 

 

هفتاد و دو پیمانه...  

 

در محفل عاشقان دیوانه و مست

           می گشت سبوی کربلا دست به دست

ناگاه ز خیل ناکسان ، دستی پست

        هفتاد و دو پیمانه به یک سنگ شکست

أین الرجبیون

  

  

أین الرّجبیّون ....  

 

در زندگی انسان ، گاه و بیگاه ، نسیم های رحمتی وزیدن می گیرد که سعادت انسان در گرو بهره مندی از آن است . و این خود کلام رسول خدا (ص) است ، آنجا که می فرماید:

انّ لربّکم فی ایّام دهرکم نفحات ألا فتعرّضوا لها ولا تُعرضوا عنها[1] 

.... مبادا خود را از درک این نفحات رحمانی محروم سازیم که غفلت امروزمان پشیمانی فردا را در پی خواهد داشت.

روزهایی که بر ملت ما گذشت ، صحنه آزمون دشواری بود که در عرصه آن ، بسیاری از خواصّ جامعه ، معنویّت و اخلاق را وا نهادند و گام در مسیر بی تقوایی و عصبیّت های جاهلی گذاشتند. و دلیل روشن این بی تقوایی ها که به رویگردانی بسیاری از مدّعیان تبعیّت از ولایت از خط روشن ولیّ امر زمان بود ، همان التجاء مظلومانه و غریبانه مولا و رهبرمان در خطبه های نماز جمعه هفته گذشته تهران بود که جان و آبروی خویشتن را سند این غربت و تنهایی کرده بود ؛ غربتی که نشان از مظلومیّت تاریخی و بس طولانی حجّت حق ، آخرین ذخیره الهی ، حضرت بقیه الله الأعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفداء  دارد.

.... اکنون ماه رجب ، ماه توبه و دعا و استغفار ، از راه رسیده است. درهای رحمت الهی بیش از همیشه به روی مؤمنان و بندگان تائب حضرت حق باز است. نگذاریم غفلت ، مانع درک ما از این نفحات رحمانی گردد و فرصت توبه و بازگشت را از ما بگیرد .  بیش از خود برای دیگران طلب کنیم آنچه از خیر و نیکی برای خود می خواهیم.

یادمان باشد که رجب ، مقدمه شعبان و رمضان است ، ماه علی (ع) و ماه ولایت است. دعا به مولا و آقایمان را فراموش نکنیم و برای سلامتی و ظهورش به آستان حضرت دوست ، پیشانی تضرّع بساییم.

مبادا رجب بگذرد ، شعبان و رمضان سپری شود و ما همچنان سر از لاک غفلت خویش در نیاورده باشیم.... 

دل گشته ز هجران گل فاطمه پرخون 

                 از ساغر صهبای ولایش شده مجنون

                  شاید که به صحرای قیامت بدهندش                    

                یک جرعه ز خُمخانه أین الرّجبیون! 

                                                                             رجب المرجّب  1429 

 

الّلهمّ أرنی الطّلعه الرّشیده والغرّه الحمیده....

 



[1] - احیاء العلوم، ج 1، ص 134